je maakt een afspraak en op de dag van onze afspraak krijg je een kwartier van te voren een mail in je mailbox met de uitnodiging voor ZOOM. Je hebt dus een laptop nodig met beeld en geluid. Als we elkaar kunnen zien deel ik het scherm waarin we de opstelling gaan maken. Dit is via powerpoint. Jij kunt zelf met je muis de opstelling neerzetten. 

Nee juist niet. Jij kunt als ouder zelf aan de slag en doordat jij dit oppakt en zelf inzicht krijgt in wat je doet en wat je kunt doen om de situatie te veranderen werkt dit direct door in het gedrag en gevoelswereld van je kind. 

We starten met even aankomen en landen. Dit doe ik vaak door even een moment los te komen van alle dag. Dan starten we met het verhelderen van jouw vraag, bijvoorbeeld:

- Hoe kan ik omgaan met de onzekerheid van mijn dochter?

- Wat maakt dat mijn zoon depressief is en hoe verhoud dit zich tot mijn familiesysteem?

- Mijn kind is bang om alleen te blijven, waar heeft dit mee te maken?

- Ik twijfel als ouder veel of ik het wel goed doe met mijn kinderen, waar komt dit vandaan?

- Mijn jongste dochter wil mij niet meer zien, wat nu?

- Ik heb een nieuwe partner, maar mijn zoon of dochter moet er niets van hebben, wat kan ik hieraan doen? 

- Ik ga scheiden met mijn partner, maar wil het juiste doen voor de kinderen. Wat ligt binnen mijn macht om te doen?

Als we de vraag helder hebben open ik het powerpoint scherm en dan geef ik aan wie of wat je op mag stellen in het veld, bijv. vader, moeder, kind, de onzekerheid en je eigen ouders. Dit doe jij zelf. Dan gaan we de opstelling in. 

Tijdens de opstelling stel ik vragen en koppel ik terug wat ik waarneem vanuit een systemische blik, bijv: wat gebeurd er met je als je dit zit? Sta je nog goed? Wat doet dit met je? Hoe is het om op de plek van je kind te staan? Wat ervaar je daar? En op je eigen plek. Kunnen jullie elkaar is aankijken? Wat gebeurd er dan. Zo ontvouwt zich het verhaal van wat er speelt. Gedurende de opstelling kan het zijn dat er delen bij komen bijv: de geschiedenis, een gevoel kan opgesteld worden of een overtuiging. 

Aan het eind van de opstelling geef ik een samenvatting van wat we gezien hebben. Daar zit je aanknopingspunt om verder te kunnen. Het antwoord op je vraag is helder en dan kan het zijn dat er nieuwe ontwikkelpunten naar boven zijn gekomen waar je mee verder kunt. Misschien kun je dit zelf of heb je meer handvatten nodig hoe dit te doen. De opstelling is vaak de start van een proces van groei en ontwikkeling die direct doorwerkt in contact met je kind en je gezin. 

Een familieopstelling is een methode om letterlijk inzichtelijk te maken door welke dynamiek het probleem, de klacht of de uitdaging is ontstaan. Het maakt zichtbaar wat het innerlijk beeld is van een persoon. Als we kijken naar de dynamiek dan komen we bij de werkelijke oorzaak van het probleem. Dit reikt verder dan wat we aan de oppervlakte zien. Door met een familieopstelling te werken voorkom je symptoombestrijding en kan er duurzaam iets veranderen in de relatie met je kind, de opvoeding, de andere ouder. 

Een voorbeeld:

Een kind vertoond zenuwachtig gedrag. De leraren en ouders denken dat het faalangst is. Als we in de opstelling kijken komt naar voren dat opa een grote fout heeft gemaakt in zijn verleden, waar nooit overgesproken is. Dit houdt verband met de angst voor fouten mak en van het kind. De lading is groter dan situatie zelf. Het kind maakt zichtbaar wat in het familiesysteem verborgen ligt. Door dit te aanschouwen en te erkennen kan de lading van de ervaring af en kan het kind een nieuwe ervaring gaan op doen waarin het fouten mag maken zonder bang te zijn voor de gevolgen.

Als je deze kern ziet en je kunt een andere beweging gaan maken dan veranderd je innerlijke houding en je drag en vanuit daar gaat je buitenwereld ook anders reageren. Of dit nu je partner, je kind of je werkgever is. Dat is de kracht van familieopstellingen. 

De drie sytemische wetten die we in ogenschouw nemen: 

- Iedereen heeft zijn eigen plek in het familiesysteem

- De balans tussen geven en nemen 

- Niets of niemand mag worden buitengesloten

Zijn deze wetten verstoord, dan heeft dit gevolgen voor het sociaal en emotioneel welbevinden van een persoon. 

We kijken altijd naar de mens als geheel: emotioneel, mentaal, fysiek en spiritueel. Deze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. 

Een opvoedopstelling is een manier om helder te krijgen waar het gedrag van je kind vandaan komt, de dynamiek binnen het gezin helder te zien en te veranderen en om te kijken welke behoefte het kind heeft en wat het kind van de ouder nodig heeft. Vaak leidt het inzicht uit een opstelling tot ontwikkeling van ouders, omdat ouders vaak ook niet weten hoe zij innerlijk het kind kunnen voorzien in de behoeftes die er leven. Veel van ons hebben dat tenslotte niet geleerd op school of toen we klein waren. Maar gelukkig kunnen we dat als volwassene nog steeds leren. 

Een voorbeeld: 

Een moeder heeft veel last van angsten. Daardoor is er veel stress aanwezig in haar lijf en voelt ze onrust. Ook met haar kind heeft ze moeite om rustig te blivjen. Ze merkt dat ze een kortlontje heeft en daardoor af en toe snauwerig reageert. Ze ziet dat haar dochtertje van 10 jaar zich terugtrekt. Ze komt met een vraag bij mij: Wat kan ik doen om te voorkomen dat mijn dochter zich terugtrekt? 

Samen kijken we naar het innerlijk beeld van moeder. We stellen ook haar eigen ouders op. Daarin zien we dat ze zich helemaal klein maakt en geen contact maakt met haar ouders. Haar vader is een autoritaire man en staat stevig. haar moeder is altijd ziek en zwak. Zij is de oudste van twee. Omdat haar vader regelmatig woede uitbarstingen had en moeder er niet was, maakte ze zich zo klein onzichtbaar mogelijk. Ze durft haar ouders niet aan te kijken. Ze is hier 7 jaar oud. 

We zien het voorbeeld dat moeder er emotioneel geen beschikbare ouders waren en dat moeder zich klein maakt en terugtrekt. Net als haar dochter. Het gedrag wat dochter laat zien is een spiegel van moeder. Moeder mag zichzelf gaan ontwikkelen en gaan leren hoe ze het kleine meisje in haar kan gaan geven wat ze nodig heeft. Langzaam weer contact maken met dit deel. Als ze dit leert. En ze leert om liefde te voelen en aandacht te geven. Dan kan ze dit daarna ook geven aan haar kind. Maar eerst de ouder. Eerst mag zij zichzelf emotioneel ontwikkelen. 

Nee, ik heb er bewust voor gekozen om het vrijblijbend te doen. Als je merkt dat je weer hulp nodig hebt en vast loopt neem je contact op en plan je een nieuwe afspraak in. Zo werken we met de situaties die zich in jouw dagelijks leven voordoen en kunnen we daar mooi bij aansluiten. 

Ja, ik ga ook eerste hulp bij opvoeden dagdelen organiseren waarin we verschillende opstellingen doen om heldere inzichten te krijgen over de dynamiek van kind en gezin en om jou te bewegen naar wat jouw verlangen is. Of dat nou meer rust, vertrouwen of plezier is. Of gewoon helderheid en meer ontspanning ervaren. Dit is niet individueel niet mogelijk, maar wel in groepen.

Ja dat kan, maar wel altijd in overleg met de betrokken professional. Hulpverlening en opstellingen kunnen juist een hele mooie aanvulling zijn op elkaar. Maar altijd goed om dit in afstemming te doen. 

Bij gebruik van medicatie of psychiatrische behandeling kan je niet deelnemen. Dan is dit niet de juiste ondersteuning voor je. 

Een opstelling kan veel teweeg brengen. In het moment, maar ook de dagen daarna kan je van alles gaan ervaren. Je kunt je vermoeid voelen, er kunnen emoties loskomen, er komen herinneringen naar boven, er is onrust, twijfel of angst, je lichaam gaat trillen. Dat zijn allemaal manieren van je systeem om los te laten. Het is dus slim om op de dag zelf na de opstelling ruimte voor jezelf te hebben. Ook de dagen erna kan het zijn dat je meer zelfzorg nodig hebt. Zorg goed voor jezelf. En misschien voel je juist de energie weer stromen. Dat kan natuurlijk ook.